Ekşi Sözlükten Onu Gören Bir İnsandan Alıntıdır...
Kendisiyle aynı uçakta yolculuk edip, yakından görme şerefine nail olduğum kişidir Tuba Büyüküstün. önce kim olduğunu anlayamadım ama 'tuba burada', 'vay be ne kadar güzel', 'aaaa bak asiiiiiiii' gibi fısıltılar, tam fısıltı değil de böğürtü kıvamına geldikleri zaman kulak misafiri oldum ister istemez.
çok kaba olacak belki ama, kendisini önceden uyardığım için içim rahat; erkek olsam alırdım yeminle.
Bizim cinste vardır; çok güzel bir hatunla aynı ortama girdiğimizde gıcık oluruz, "kimse bana bakmayacak bu varken" gibi bir hissiyatın esiri oluruz. işte tam da konuda geçen bu olarak nitelendirilen insan kendisi oluyor gördüğüm kadarıyla.
e hal böyle olunca benim de dişilik kıskançlığım su yüzüne çıktı tabi, bir açık aradım kendimi teselli edebileceğim. en kolayı neydi; bu güzel hatunlar genelde çok havalı olur, küçük dünyaları ben yarattım edasıyla gezinirler ortalıkta ya... ama bakıyorum ona, "ya bu insanlar neden dönüp bana bakıyorlar, sümüğüm mü akmış acaba" diye soran gözlerle kaçamak bakışlar atıyor sanki etrafa… yanında iki arkadaşı var, gülüp eğleniyorlar kendi hallerinde. kıskanmakta olan bünyemi rahatsız edecek kadar normal… geriliyorum haliyle.
sonra uçağa biniyoruz, ben onun önündeyim. bu nedenle ben yerime oturduğumda kendisi hala sırada. sabırla önündeki adamın eşyalarını yerleştirmesini, el çantasını koyduğu yeri beğenmeyip başka bölüme taşımasını, aklına montunun cebindeki cep telefonu gelince az önce yarım saat uğraşıp bir yere tıktığı montunu geri çıkartıp telefonunu almasını bekliyor. mimiği dahi oynamıyor, of bile demiyor allah için. bir açığını kolladığımdan çok dikkatli baktım, eminim yani.
yılmıyorum ama, vazgeçemem, mutlaka bir yerden yakalayacağım onu… 2 koltuk arkamda oturuyor, dikkat kesilip dinlemiyorum ama sabahın tam köründe yolculuk etmekte olduğumuzdan etraf çok sessiz, ortalık uykusundan uyandırılmış ve afyonu henüz patlayamamış insanlarla dolu, bu nedenle ara sıra sesi yükselince kulağıma geliyor söyledikleri. saçmalasın diye bekliyorum azimle, aptal bir laf etsin de rahatlayayım… ama etmiyor. etmiyor ya! edermiş gibi de yapmıyor ki, iteklesem de saptırsam söylediklerini hani…
yani
itiraf etmek gerekirse…
ben bir açığını yakalayamadım, dişilik tırnaklarımı çıkarıp saldırmaya hazır bir halde aportta beklerken bile…
oyunculuğu da kendi kadar güzelse şayet, sanırım mükemmeli yakalayabilmiş nadir insanlardan biri oluyor. ve gördüklerimden sonra artık bu beni hiç rahatsız etmiyor, aksine gururlandırıyor
Kaynak:EKŞİ SÖZLÜK
www.htubabuyukustun.net
Kendisiyle aynı uçakta yolculuk edip, yakından görme şerefine nail olduğum kişidir Tuba Büyüküstün. önce kim olduğunu anlayamadım ama 'tuba burada', 'vay be ne kadar güzel', 'aaaa bak asiiiiiiii' gibi fısıltılar, tam fısıltı değil de böğürtü kıvamına geldikleri zaman kulak misafiri oldum ister istemez.
çok kaba olacak belki ama, kendisini önceden uyardığım için içim rahat; erkek olsam alırdım yeminle.
Bizim cinste vardır; çok güzel bir hatunla aynı ortama girdiğimizde gıcık oluruz, "kimse bana bakmayacak bu varken" gibi bir hissiyatın esiri oluruz. işte tam da konuda geçen bu olarak nitelendirilen insan kendisi oluyor gördüğüm kadarıyla.
e hal böyle olunca benim de dişilik kıskançlığım su yüzüne çıktı tabi, bir açık aradım kendimi teselli edebileceğim. en kolayı neydi; bu güzel hatunlar genelde çok havalı olur, küçük dünyaları ben yarattım edasıyla gezinirler ortalıkta ya... ama bakıyorum ona, "ya bu insanlar neden dönüp bana bakıyorlar, sümüğüm mü akmış acaba" diye soran gözlerle kaçamak bakışlar atıyor sanki etrafa… yanında iki arkadaşı var, gülüp eğleniyorlar kendi hallerinde. kıskanmakta olan bünyemi rahatsız edecek kadar normal… geriliyorum haliyle.
sonra uçağa biniyoruz, ben onun önündeyim. bu nedenle ben yerime oturduğumda kendisi hala sırada. sabırla önündeki adamın eşyalarını yerleştirmesini, el çantasını koyduğu yeri beğenmeyip başka bölüme taşımasını, aklına montunun cebindeki cep telefonu gelince az önce yarım saat uğraşıp bir yere tıktığı montunu geri çıkartıp telefonunu almasını bekliyor. mimiği dahi oynamıyor, of bile demiyor allah için. bir açığını kolladığımdan çok dikkatli baktım, eminim yani.
yılmıyorum ama, vazgeçemem, mutlaka bir yerden yakalayacağım onu… 2 koltuk arkamda oturuyor, dikkat kesilip dinlemiyorum ama sabahın tam köründe yolculuk etmekte olduğumuzdan etraf çok sessiz, ortalık uykusundan uyandırılmış ve afyonu henüz patlayamamış insanlarla dolu, bu nedenle ara sıra sesi yükselince kulağıma geliyor söyledikleri. saçmalasın diye bekliyorum azimle, aptal bir laf etsin de rahatlayayım… ama etmiyor. etmiyor ya! edermiş gibi de yapmıyor ki, iteklesem de saptırsam söylediklerini hani…
yani
itiraf etmek gerekirse…
ben bir açığını yakalayamadım, dişilik tırnaklarımı çıkarıp saldırmaya hazır bir halde aportta beklerken bile…
oyunculuğu da kendi kadar güzelse şayet, sanırım mükemmeli yakalayabilmiş nadir insanlardan biri oluyor. ve gördüklerimden sonra artık bu beni hiç rahatsız etmiyor, aksine gururlandırıyor
Kaynak:EKŞİ SÖZLÜK
www.htubabuyukustun.net
Kayıtlar
